خیلی جالبه گاهی که از کسی یا جایی انتقاد می کنی انگار اون انتقاد باعث می شه به انتقاد کننده درجه دنیوی یا اخروی بدن که با انتقاد کننده بدترین برخورد ها رو می کنن طوری که ادم پشیمون می شه چرا اصلا به مخیلش خطور کرد که بخواد انتقادی کنه.

چند روز پیش بعد از اعتکاف از دست اندرکارای بزرگترین اعتکاف جوانان کشور یه انتقادی کردم بعد هم کلی تاکید کردم بابا من که دارم این انتقاد رو می کنم برای اینکه که شماها نمود دین هستید. اگر هم باطنا اینجور نیست اما ظاهرا مردم شماها رو نمود دین می دونن.

خوب بکنید پای دین می نویسند، بدم بکنید پای دین می نویسند. پس خودتون رو اصلاح کنید.

همچین برخوردی باهام شد که هنوز بعد از دو روز تو شوکم با این انتقاد چی قرار بود به من داده بشه که با چنین برخوردشون جلوگیری کردن تا من اون چیز رو بدست بیارم.

من شخصم و از یک مجموعه انتقاد می کنم. نه من بلکه خیلی های دیگه. کاش یه کم فکر می کردن وقتی شخص انتقاد می کنه نهایتش اینه که چند روزی ناراحت می شه... نهایت نهایتش اینه که با برخورد بدی که باهاش می کنید می بره می ره اما این مجموعه که ازش انتقاد شده وقتی عیب هایی که دیگران به چشمشون میاد و می گن بهش بهایی نمی دید به مرور زمان باعث فرو پاشی مجموعه می شه.

خیلی جالبه که دائم هم می گن کادر نسبت به گذشته دائم داره ریزش پیدا می کنه!!!

ما که هر آنچه شرط عقل بود رو گفتیم و مسئولیت گفتن رو از دوش خودمون برداشتیم... حالا هر کاری می خواید بکنید.

********************

خیلی جالب بود چهارشنبه قبل از جلسه با چند نفر هماهنگ کردیم که به حرفی رو تو جلسه بزنیم. تو جلسه از اون 4 نفر من حرف زدم، یکی حرفم رو تایید کرد، یکی کاملا بر خلاف حرفی که قرار بود بزنیم رو زد، یکی هم کامل سکوت کرد...

هی مردم دنیا!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!